Het smaakvol komische Truman gaat misschien vooral over de manier waarop mannen hun gevoelens tonen. De twee hoofdrolspelers zijn uitstekend gecast en wekken de band tussen de twee mannen mooi tot leven.
Hoe gaan we om met de dood als we weten dat die eraan komt? De één vecht er zo lang mogelijk tegen, verzet zich met alle macht. De ander legt zich erbij neer. Maar hoe geef je na die acceptatie nog betekenis aan je resterende tijd? Dat is zo makkelijk nog niet, ontdekt de vastberaden Julián. Voor hemzelf niet, maar ook voor de anderen in zijn leven niet, van goede oude vrienden tot familieleden en vage kennissen die een lastig gesprek liever uit de weg gaan. Truman verkent dit alles op mooie en melancholieke wijze.